Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Από τη συγκρότηση των εθνικών κρατών και την καθιέρωση των κοινοβουλευτικών συστημάτων -που έλκουν- την καταγωγή τους από την Αθηναϊκή Δημοκρατία - οι πολιτικές κοινωνίες εφάρμοσαν διάφορα εκλογικά συστήματα προκειμένου να εκλέγουν τους αντιπροσώπους, οι οποίοι θα διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα (και εδώ μιμήθηκαν τους Αθηναίους οι οποίοι ψήφιζαν με πέτρα ή όστρακα).
Παρακάμπτοντας την ιστορικοπολιτική καθιέρωση της ψηφοφορίας, ως προς το χρόνο εφαρμογής, τις τάξεις που είχαν δικάιωμα ψήφου, το χρόνο και τον τόπο απονομής του δικαιώματος της ψήφου στις γυναίκες, τα καλπονοθευτικά συστήματα κ.λπ., κ.λπ., έρχομαι στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα.
Μία πραγματικότητα, η οποία, με όχημα την παγκοσμιοποίηση, ισοπεδώνει κράτη, λαούς, θεσμούς, κοινοβούλια, ήθη, έθιμα και κάθε ιδιαιτερότητα του ανθρώπου όπου γης.
Ένας παγκόσμιος "αόρατος ρυθμιστής" μέσα σε κάποια αδιαφανή πιστωτικά "ιδρύματα" και "αγορές κεφαλαίων" πατώντας μερικά κουμπιά έχουν τη δύναμη να πτωχεύουν κράτη, ν' ανατρέπουν κυβερνήσεις και να τις εκλέγουν!
Με άλλα λόγια, αυτά τα "αφανή" κέντρα της πραγματικής εξουσίας αναλαμβάνουν πλέον να ρυθμίζουν τις τύχες των λαών χωρίς οι ίδιοι ούτε να το ξέρουν ούτε να το εγκρίνουν!
Τα γεγονότα βοούν τόσο για την οικονομική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ το 2008, με δράστες τραπεζίτες, όσο και με την οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδος που ζούμε αυτό τον καιρό δια μέσου της Τρόικας και με την ένθερμη φροντίδα των... δημοκρατικών κομμάτων.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων -και όσο θα περνά ο χρόνος θα χειροτερεύουν για τους λαούς- οι κοινοβουλευτικές εκλογές είναι πια περιττές αφού εντελώς περιττοί είναι και οι "κυβερνήσεις" μας και οι "βουλευτές" μας, που εκτελούν τις εντολές τους!
Μ' αυτή την έννοια θα έλεγα ότι αν τα περασμένα χρόνια οι "εκλογές" θεωρήθηκαν ως πανάκεια για τη λύση των προβλημάτων του Ελληνικού λαού και για τη στοιχειώδη λειτουργία της "δημοκρατίας", απ' εδώ κι εμπρός δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.
Όποιο κόμμα κι αν γίνει κυβέρνηση, όποιος αρχηγός κι αν εκλεγεί, οφείλει να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Τρόικα και των τοκογλύφων.
Το γεγονός αυτό αγκαλιάζει ολόκληρη την ανθρωπότητα, αφού ολόκληρη σχεδόν, βρίσκεται στη μέγγενη αυτών των "ευαγών" ιδρυμάτων την καταλυτική δύναμη και τους δόλιους σκοπούς των οποίων μας δίνουν ετούτες οι φράσεις του γνώστη των οικονομικών θεμάτων Σπύρου Λαβδιώτη, στο πρόσφατο άρθρο του με τίτλο: "Ο νέο-μερκαντιλισμός και η ειρηνική κατάκτηση των "αποικιών", στο μηνιαίο περιοδικό "ΝΕΧUS" τεύχ. Ιουνίου. Αντιγράφω: "Οι δυνάμεις του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού είχαν έναν κατ' εξοχήν μεγαλόπνοο σκοπό: Τη δημιουργία ενός παγκόσμιου συστήματος χρηματοπιστωτικού ελέγχου σε ιδιωτικά χέρια, ικανά να κυριαρχήσουν επί του πολιτικού συστήματος κάθε χώρας και της παγκόσμιας οικονομίας εξ ολοκλήρου… Έτσι, de facto υποσκελίζονται οι εθνικές κυβερνήσεις, οι παραδόσεις και τα ήθη και έθιμα των λαών και επέρχεται το τέλος της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, της λεέυθερης έκφρασης και της επιλογής της δημοκρατίας" (σελ. 39-43).
Ούτως εχόντων των πραγμάτων -η ελληνική εμπειρία που ζούμε το επιβεβαιώνει αυτό- γίνεται πρόδηλο ότι οι γενικές εκλογές δεν έχουν πια κανένα απολύτως νόημα- αν δεχθούμε ότι κάποτε είχαν -αφού εξάλλου και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δέχθηκε ότι "χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας".
Αυτός ο ακρωτηριασμός της εθνικής μας κυριαρχίας επιτάσσεται τόσο από το άρθρο 28 του Ελληνικού Συντάγματος όσο και από το άρθρο 1-6 του Ευρωπαϊκού (Όσοι ψηφίζουν, καλό θα ήταν να τα διαβάσουν).
Συνεπώς θα έλεγα ότι -πέραν της απάτης που διέπραξαν και διαπράττον τα κόμματα με τα προεκλογικά τους προγράμματα τα οποία ουδέποτε τηρούν -οι εκλογείς δεν αποτελούν λύση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας και κάθε κοινωνίας. Δεν αποτελούν πια κανενός είδους Πανάκεια.
Ούτε και οι δικτατορίες μπορούν πλέον να ξεφύγουν από αυτή την αδυσώπητη μέγγενη των υπερεθνικών κεφαλαίων και νυν Αγορών, που τυλίγουν την ανθρωπότητα με το ηλεκτρονικό τους χρήμα.
Συνεπώς, ο κύριος στόχος της ανθρωπότητας πρέπει να είναι ο ανασκολοπισμός αυτού του δεσμοφύλακα των λαών, γιατί οι πολιτικοί και η πολιτική όπου γης είναι δεμένοι με τις αόρατες αλυσίδες τους.
Πρόκειται, στον καιρό μας, για ένα ακατόρθωτο εγχείρημα.
οι λαοί δεν συνειδητοποιήσουν αυτή την προτεραιότητα, δεν θα κάνουν τίποτα άλλο από το να παρασύρονται από τη μυθική θεά Άτη, ζώντας και στενάζοντας κάτω από αυταπάτες και πλάνες.
Χαράσσοντας αυτές τις γραμμές σκέπτομαι πόσο γελάστηκε ο Μαρξ που εδώ και εκατόν εξήντα χρόνια κήρυξε την παγκόσμια επανάσταση συνέπεια της συγκεντρώσεως του Κεφαλαίου σε λίγα χέρια (Για το ζήτημα αυτό βλ. το πρόσφατο έργο μου -το οποίο θάφτηκε από το πολιτικό σύστημα-: "Η Κομμουνιστική Ουτοπία", εκδ. "Κάδμος", 2010, σελ. 287 επ., όπου το Κεφάλαιο: "Η μαρξική θεωρία για τη συγκέντρωση του κεφαλαίου…").
Μαύρο το μέλλον και το σήμερα του κόσμου και κατάμαυρο της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου